Everything is clear in my heart

دلم خنده می‌خواد. لبخند نه. خنده. خنده واقعی. از اون خنده‌هایی که باعث میشه سرم بچرخه رو به آسمون، کمی خم شم به عقب، پای راستم بی‌اختیار بره به جلو، و از ته دل بخندم. از اون کارایی که خیلی وقته نکردم. ازون کارایی که دلم تنگشه

پ.ن: یعنی حیف نیست جان لنون آهنگی مثل این خونده باشه اونوقت لاوری نداشته باشیم که این آهنگو باهاش گوش کنیم؟! با این وضعیت انتظار خنده از ته دل هم دارم؟!! واقعا که! :)