اگه بهای چیزیو دادی، حالا هر چقدر تلخ و دشوار، حالا هر چقدر با خاطرات بد، هر چقدر دردناک، به این فکر کن کمترین چیزی که نصیبت شد یه تجربست.

بعضی یاد گرفتنا بهای سنگینی دارن. اگه بهاشو دادی، از تجربت به بهترین نحو استفاده کن.

پ.ن: Gary Moore از اولین خواننده‌هایی بود که عاشقش شدم. یکی از اصلی‌ترین فانتزی‌های من گری مور بودنه! این تیتری که گذاشتم مال آهنگ Empty Rooms هست. هر کی این آهنگو بشنوه و بیهوش نشه از ما نیست! :-)

پ.ن2: الان که فکر می‌کنم می‌بینم اصلی‌ترین دلیلی که تاحالا هیچ آهنگی از گری مور برای دانلود نذاشتم شاید به خاطر حسودی بوده. نمی‌خواستم آهنگایی که باهاشون زندگی کردم و انقدر ازشون خاطره دارم رو با کسی قسمت کنم...