چالش ده سال!

ساعت ۱۱ شب ۳۱ فروردین ۱۳۹۹

 دقیقا ده سال پیش همین موقع اولین یادداشت رو تو این وبلاگ نوشتم. اینکه می‌گم این وبلاگ چون قبلیه فیلتر شده بود. سال ۸۸ بود و فله‌ای وبلاگا رو فیلتر می‌کردن
از اون وقت تا حالا مدام می‌نویسم. اینجا کسی منو نمی‌شناسه واسه همین احساس آزادی می‌کنم. اینستاگرام رو دوست ندارم. همه چیزش مصنوعیه. این بازی مسخره‌ی کی از همه خوشبخت‌تره، کی از همه فهیم‌تره و این اواخر کی از همه دغدغه‌مند‌تره اذیتم می‌کنه
ولی اینجا واسه دل خودم می‌نویسم. اینجا هم برام  بیشتر از یک وبلاگه. یه دفتر خاطرات ارزشمنده با کلی دوست عزیز نادیده. اکثر یادداشت‌ها از حالات روحی اون لحظم سرچشمه گرفته و پشت هرکدومش یه خاطره‌ایه. بهترین سرگرمیم هم خوندن کامنت‌ها از طرف افرادیه که منو نمی‌شناسن و اونا هم منو نمی‌شناسن و طناب ارتباطی ما فقط نوشته‌ها هست نه ژست‌ها.
برام خیلی عزیزید. خیلی بیشتر از چیزی که فکر می‌کنید. چه اونایی که یک زمانی وبلاگ‌کردی می‌کردن و چه اونایی که هنوز با این فضا حال می‌کنن. برای همتون آرزوهای خوب دارم و می‌بوسمتون! (بعد کرونا البته)
هیچی. فقط خواستم همینا رو بگم و اینکه دوستتون دارم :)